Homeopathie en wetenschap
Klik hier voor het wetenschappelijk werk van Christien Klein-Laansma
Homeopathie is een wetenschappelijk geneesmethode in ontwikkeling. Het aantal artikelen over homeopathisch onderzoek dat per jaar verschijnt in wetenschappelijke tijdschriften, is de laatste decennia enorm toegenomen.
Chronische klachten
Homeopathie blijkt vooral voor langdurige klachten een bruikbare aanvulling, waardoor de levens-kwaliteit van patiënten kan verbeteren. In het Bristol Homeopathic Hospital (Verenigd Koninkrijk) werden 6.500 voornamelijk chronisch zieke patiënten die homeopathische behandeling kregen 6 jaar gevolgd. 70% rapporteerde enige verbetering van de gezondheid, 50 % zelfs belangrijke verbetering. In een Duits/Zwitsers cohort onderzoek werden 2.851 volwassenen en 1.130 kinderen 2 jaar gevolgd. 97 % van de diagnoses betrof langdurige ziekten.
In de praktijk: meer dan placebo
Sinds 1991 zijn er diverse meta-analyses (systematische analyse van onderzoeks-studies) verricht. Keer op keer luidde de conclusie dat de werking van homeopathie
waarschijnlijk niet alleen kan worden toegeschreven aan een placebo effect (nepbehandeling).
Ook is de werkzaamheid van homeopathie aangetoond bij allergie en bovenste luchtweginfecties, diarree bij kinderen, behandeling van griep, het op gang komen van de darmfunctie na een buikoperatie, reumatische ziekten en hooikoorts.
Een belangrijk bijkomend voordeel is de veiligheid van homeopathische geneesmiddelen. Bijwerkingen zijn sporadisch, mild en voorbijgaand. Patiënten ervaren homeopathie als een welkome aanvulling.
Zijn homeopathische geneesmiddelen werkzaam?
De precieze werking van homeopathische geneesmiddelen in het lichaam is nog niet opgehelderd. Homeopathische geneesmiddelen worden stapsgewijs verdund en geschud (gepotentieerd). Dat maakt het onwaarschijnlijk dat zij werken als reguliere medicijnen.
Hoe werken ze dan wel? Volgens de meest gangbare hypothese zou water onder bepaalde omstandigheden informatie kunnen vasthouden over materiaal waar het mee in contact is geweest, bijvoorbeeld zouten, mineralen of plantenmateriaal. Die informatie kan worden overgedragen op daarvoor gevoelige biologische systemen.
Er zijn inderdaad aanwijzingen uit fysisch onderzoek dat een hoog gepotentieerd homeopathisch genees-middel andere eigenschappen heeft dan puur water. Met verfijnde fysische meetmethoden, zoals thermoluminescentie, Raman en UF-VIS spectroscopie, is bij herhaling aangetoond dat het homeopathisch bereidingsproces de eigenschappen van de oplossing verandert. Ander onderzoek toont de biologische werkzaamheid van hoge homeopathische potenties aan. Een voorbeeld van zo’n effect is degranulatie (vrijkomen van korrels) uit basofiele granulocyten, een bepaald type witte bloedlichaampjes. Onder leiding van Prof. Dr. Claudia Witt van de Charité Universiteit te Berlijn werd een analyse verricht van 67 dergelijke biologische experimenten. Bij 75% van de herhaalde experimenten trad effect op, ook bij de studies van de hoogste methodologische kwaliteit. Een zeer opmerkelijke uitkomst!
Dit is een bewerking van een artikel dat in dagblad De Gelderlander als opiniestuk verscheen op 10 januari 2009.
Het werd ingestuurd door SAHRA: Samenwerkende Artsen Homeopathie Regio Arnhem www.sahra.nl
Websites over wetenschappelijk onderzoek
Homeopathy Research Institute (HRI): www.hri-research.org
Fundamenteel onderzoek: www.carstens-stiftung.org - Hombrex database